Bilindiği gibi 5 Haziran, tüm ülkelerde “Dünya Çevre Günü” olarak kutlanır.
Ülkemizde; çevre konusundaki bilinçsizlik, çevre kirliliği ve çevre katliamı korkunç boyutlarda olduğu için bu konuyu matematiksel çevreyle de ilişkilendirerek mizahi bir tarzla dile getirmek istedim.
Belli bir çevre politikası olmayan ülkemizde kimi insanların doğal çevre ötesinde arkadaş çevresinde de kirlilikler ve bir takım sorunlar vardır.
Çocuklarımızı istediğimiz bir okula gönderebilmek için bu işi sağlayacak bir çevremiz olması gerekir nedense…
Bir işe girmek için bizi işe sokacak birilerini bulmak, bu konuda bir çevre oluşturmak zorunda kalırız. Bir süre sonra çalıştığımız yerden başka bir yere atanmak için benzer bir çevreye daha gerek duyarız.
Başkasının hakkını yiyerek işe girmemizi veya atanmamızı sağlayan bu çevre, kirli bir çevredir aslında…
Alacaklarımızı tahsil ederken, hasmımıza haddini bildirirken, yaptığımız pisliklerden yasa dışı yollarla aklanarak çıkarken, çevreyi katlederken, çevreyi kirletirken de kirli ilişkilerimize yardımcı olacak bir çevre(!)) bulmuyor muyuz?
Ormanlarımızı yok ederken, sularımızı kirletirken bu kirli çevremiz arkamızda olmuyor mu?
Kendimizi bir daireye benzetirsek çevremiz de çapımızla orantılı olacaktır. Çevreyi bulmak için pi sayısı ve çap çarpılıyor ya çapı sıfır olanın çevresi de sıfır oluyor. Çapsız çevre olmadığı için çaptan düşmüş ve çapsız insanların çevresi de doğal olarak olmuyor.
Olur, olmaz zamanlarda “çevrem geniş, yapamayacağım iş yoktur” diyenlerin çok olduğu bir toplumda çevre bilinci oluşabilir mi?
Kendi çevresini oluşturabilmek için başka birinin çevresine zarar vermek hak mıdır? Bilinçli veya bilinçsiz olarak çevre kirliliği böyle başlıyor işte.
Çevresinde bulunan veya hiç tanımadığı insanlara zarar vermeyi alışkanlık haline getiren birinden doğal çevreye zarar vermemesini bekleyebilir miyiz? O yapıdaki insanlar çevreyi koruyabilir mi?
Bence “HAYIR.” Ya sizce?
Her şeyden önce kendine saygılı olmalı insan… İnsan olduğu için insana saygılı olmalı.
İnsan olduğu için iyi bir sistemle eğitilmeli. Eğitimli olduğu için de insanlara, hayvanlara, doğal güzelliklere, yakın çevresinden başlayarak tüm evrene ve evrenin dengesine saygılı olmalı.
Okullarda, yalnızca belirli gün ve haftalarda değil zorunlu eğitim süresince bu bilinç aşılanmalı.
Yoksa 4 Ekim günlerinde hayvanları, 5 Haziran günlerinde çevreyi korumayı anımsarız ama yılın diğer günlerinde en acımasız ve en korkunç katliamlarımızı sürdürürüz.
Seçim sürecine girdiğimiz zaman diliminde bakıyorum da; siyasi partilerimiz ve bu partilerin liderlerinin çoğu, eğitimle ilgili, çevreyle ilgili yapacaklarını anlatacakları yerde birbirlerine en ağır sözlerle hakaret etmekteler…
Siyasi rakiplerine veya siyasi rakiplerinin çevrelerine bu denli kirletici bir tarzla söylemlerde bulunanların çevre kirliliğini ve cehaleti yenmek için yapacaklarını çok büyük bir merakla bekliyorum doğrusu…
Gelecek nesillere, bizden önceki nesillerden aldığımız kadar bir çevre bırakamasak bile en azından bir çevre bilinci bırakmak istiyorsak bir an önce, bu işi bilen uzmanlardan da yararlanarak kendi çapımızda bir eğitim vermeliyiz.
Yoksa dünyanın anlatılması zor doğal güzellikleriyle bezenmiş ülkemiz elimizden kayıp gidecek.
Her çeşit hayvanın ve bitkinin yaşadığı doğal ortamımızı koruma bilinci edinmek ve bu bilinci yaymak için geç kalmamalıyız.
Her toplumun bir çevresi olduğunu ve çevremiz kadar değerimiz olduğunu bir an önce anlamalıyız.
Her varlığın bir çevresi olduğu gibi bizim de bir çevremizin olduğunu üstelik bu çevrenin yalnızca bizim için değil bizden önceki nesillerden bize kaldığını bu nedenle teslim aldığımız o çevreyi geliştiremediysek bile en azından aldığımız şekliyle bizden sonraki nesillere bırakmak zorunda olduğumuzu bir an önce anlamamız dileğiyle…
Aile bireylerimizden başlayarak tüm insanlara, tüm hayvanlara, tüm doğal güzelliklere ve tüm doğal dengeye saygılı olmayı alışkanlık haline getirebildiğimiz günlerde, kirlenmişliklerden ırak bir yaşam dileğiyle….
5 Haziran-Dünya Çevre Günü'nüz kutlu olsun.(03.06.2011)
